Dowiedz Się O Swojej Liczbie Aniołów
Czy masz narcystycznego rodzica / teścia?
Przemoc emocjonalna w rodzinach, a zwłaszcza wywoływana przez rodziców, nadal jest tematem tabu. W szczególności narcystyczne nadużycia pozostają niewykryte. Prawie wszyscy ludzie doświadczyli przemocy w dzieciństwie. Ale wyobrażamy sobie, że przemoc musi być fizyczna, z ciosami, krzykami i płaczem. Ale jest też przemoc emocjonalna i jest prawie gorsza, ponieważ jest niewidoczna dla osób z zewnątrz. To przemoc, której na pierwszy rzut oka nie da się wykryć. Mówimy o manipulacji, ignorancji, obelgach, pogardzie i degradacji.Czy naprawdę myślisz, że twoi rodzice lub teściowie są narcyzami i cierpisz z powodu tego rodzaju nadużyć? Czytaj dalej aby się dowiedzieć!
Po pierwsze, kim jest narcystyczny rodzic? Narcyzm to wzorzec osobowości charakteryzujący się dużym brakiem empatii, aurą wielkości i chronicznym poszukiwaniem podziwu i nieustannego potwierdzania. Powierzchowność, chciwość i próżność to inne cechy, które tworzą jego centralny rdzeń.
Problem narcystycznego dorosłego, gdy ma dzieci, polega na tym, że dzieci nie przekazują takich ciągłych pozytywnych informacji zwrotnych, jakich pragną, a ci egocentryczni rodzice reagują na dwa różne sposoby: niektórzy tracą zainteresowanie swoimi dziećmi, gdy tego nie zauważają akceptacji i szukania innych źródeł walidacji, a inni postrzegają swoje dzieci jako odbicie siebie i stają się „helikopterowymi” rodzicami: nadpobudliwymi i kontrolującymi. W obu przypadkach odłączenie jest kluczowym punktem, ponieważ nawet nadmiernie zaangażowany narcystyczny rodzic jest emocjonalnie oddzielony od swojego dziecka.Narcystyczni rodzice mają wielkie oczekiwania wobec swoich dzieci. Popychają swoje dzieci, aby osiągały sukcesy w sporcie, dobrze radziły sobie w szkole, uczęszczały na elitarne uniwersytety i wykonywały ważne kariery. Rodzice narcystyczni wierzą, że ich dzieci są wyjątkowe i zasługują na specjalne możliwości i przywileje. Innymi słowy, tolerują nie mniej niż doskonałość. Postrzegają swoje dzieci jako część siebie, podobnie jak rękę lub nogę, a kiedy ich dzieci nie osiągają celów, które je przedłużają, wycofują swoje uczucia i odłączają się, co prawdopodobnie dzieje się z tobą.
Dzieci, a właściwie każdy, kto ma rodziców, nie jest przygotowany do radzenia sobie z tym odłączeniem od swoich głównych opiekunów. To znaczy, wszyscy potrzebujemy rodziców, którzy są konsekwentni, dostępni i bezwarunkowi, głównie po to, by móc tworzyć bezpieczne przywiązania. W wieku dorosłym będziemy polegać na tych bezpiecznych przywiązaniach powstałych w dzieciństwie, aby dyktować, w jaki sposób odnosimy się do innych, do siebie, a nawet do sytuacji zewnętrznych, stąd ich znaczenie. Kiedy tworzenie tej bezpiecznej unii zostanie przerwane, wpływ może trwać przez całe życie.Problemy powodowane przez narcystycznych rodziców obejmują wyższe niż przeciętne wskaźniki depresji i lęku, brak samoregulacji, zaburzenia odżywiania, niską samoocenę, zmienione poczucie siebie, skrajny perfekcjonizm, a nawet nadużywanie substancji, które są prawdopodobnie jednymi z Twoje obecne warunki.Jeśli ta cała sytuacja wydaje ci się zbyt podobna, masz rodziców narcyzów. Czytaj dalej, aby zobaczyć, co musisz zrobić w tym przypadku!
Lista kontrolna rodzica/teścia narcystycznego
Jeśli nadal masz wątpliwości, jest znacznie łatwiejszy sposób, aby dowiedzieć się, czy masz rodziców narcyzów. Po prostu odpowiedz tak lub nie w każdym punkcie tej listy kontrolnej:
- Czy rozmawiając z rodzicami o problemach życiowych, przekierowują oni mowę, by mówić o sobie?- Czy rozmawiając o twoich uczuciach z rodzicami, starają się je zdewaluować, porównując je z własnymi?- Czy twoi rodzice popierają twoje problemy tylko wtedy, gdy sprawiają, że pozostają publicznie jako „dobrzy rodzice”?- Czy zawsze odczuwałeś brak emocjonalnej bliskości z rodzicami?- Kiedy coś dzieje się w Twoim życiu (wypadek, choroba, rozwód) Twoi rodzice reagują tak, jakbyś zadał im cierpienie celowo?- Czy twoi rodzice są zbyt świadomi tego, co myślą inni (sąsiedzi, przyjaciele, rodzina, współpracownicy)?- Czy czujesz się odpowiedzialny za problemy rodziców (bóle głowy, stres) lub czy kiedykolwiek byłeś oskarżony o bycie sprawcą chorób rodziców za to, że nie zachowywał się tak, jak chcieli?- Czy twoi rodzice chcą kontrolować swoje decyzje?- Czy twoi rodzice bardzo szybko zmieniają nastrój z samolubnego/obraźliwego na stan depresyjny i represjonowany i vice versa?- Czy czułeś, że jako dziecko musiałeś dbać o emocjonalne potrzeby swoich rodziców?- Czy czujesz się zmanipulowany w obecności rodziców?- Czy czujesz się ceniony przez rodziców za to, co robisz, a nie za to, czym jest?- Czy twoi rodzice działają publicznie jako ofiara lub męczennik?Jeśli masz wiele odpowiedzi „tak”, ponad połowę pytań, prawdopodobnie masz rodziców narcyzów. Ponieważ teraz jest to dla Ciebie aktualny problem, udzielimy Ci wskazówek, jak z tym żyć w przyszłości, więc nie martw się jeszcze!
stopy łowcy ostrokrzewu
Czy powinieneś skonfrontować się z rodzicem narcyzem (lub z prawnikiem)?
Czasami kochanie narcyza oznacza robienie tego z bezpiecznej odległości, nawet jeśli dany narcyz jest twoim rodzicem.
Uświadomienie sobie i zaakceptowanie, że masz jednego lub więcej narcystycznych rodziców, to długa i niezwykle bolesna ścieżka. Dzieje się tak dlatego, że dzieci, nawet dorośli, wciąż pragną miłości i aprobaty, często wbrew dowodom, że twoi rodzice nie byli w stanie i nigdy nie mogą zapewnić ci bezwarunkowej miłości, której tak długo pragniesz.Ostatecznie zerowy lub niski kontakt z narcystycznym rodzicem może być zdrową i wyzwalającą opcją. Tak więc odpowiedź brzmi: nie, nie powinieneś kontrolować rodzica-narcyza, ale zamiast tego zmienić sposób, w jaki sobie z nim radzisz, w tym przypadku, tworząc dystans.
Tworzenie dystansu do rodziców oznacza porzucenie iluzji, że pewnego dnia się zmienią i uwolnienie poczucia odpowiedzialności za nich, które mogli w tobie zaszczepić.Ważniejsze od rozpoczęcia przerwy jest nauczenie się asertywności i wyznaczanie granic, gdy rodzice są nieodpowiedni, kontrolujący, inwazyjni lub agresywni.Wyjście z cienia narcystycznego rodzica może być trudne, ale często niezwykle potrzebne w wieku dorosłym. Dowiedz się więcej o tym, jak to zrobić dalej!
15 sposobów radzenia sobie z narcystycznymi rodzicami (lub w prawie)
1. Uznaj, że Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są najważniejsze
Jest więcej niż prawdopodobne, że bardzo starałeś się zadowolić swoich narcystycznych rodziców, w rzeczywistości za bardzo, do tego stopnia, że nie rozpoznałeś ani nie pomyślałeś, że masz prawo do własnych potrzeb i pragnień.
Jako osoba dorosła nadszedł czas, aby dostosować swoje życzenia i potrzeby i ustawić je jako priorytety. Jeśli potraktujesz priorytetowo życzenia i potrzeby innych ludzi (przyjaciół, par, szefów), będziesz mieć dysfunkcyjne relacje, powtarzając dynamikę swojej narcystycznej rodziny. Nie oznacza to, że nie bierzesz pod uwagę innych i nie dbasz o więź, jaką masz z ważnymi w Twoim życiu osobami. Chodzi o ustalenie sobie priorytetów, biorąc pod uwagę drugą osobę i negocjując. Negocjacje obejmują ustalanie limitów i odmawianie.
2. Naucz się dystansować i wyznaczać granice
Aby naprawdę odciąć się od siebie i wykuć tożsamość poza cieniem rodziców, będziesz musiał nauczyć się dystansować, co w gruncie rzeczy oznacza zaprzestanie reagowania, dzielenie się tylko pewnymi informacjami lub ustalanie granic żądań, takich jak wiadomości lub codzienne telefony. Podsumowując, przestań być dzieckiem i wzmocnij się.
3. Staraj się nie wdawać w konflikty, ale ustaw jasne granice
Narcyści nie biorą odpowiedzialności za swoje zachowanie i generalnie nie są w stanie odczuwać empatii, więc konfrontacja jest pułapką na więcej bólu, rozczarowania i udręki.Mimo to musisz zakomunikować swoją potrzebę przestrzeni. Powiedz to jako coś, czego potrzebujesz, ujawnij swoją pozycję bez wyrzutów i oskarżeń, a następnie ustal solidne granice.Ważne jest, aby w tym czasie popracować nad sobą. Podejmujesz najlepszą możliwą dla siebie i swojego zdrowia psychicznego decyzję, aby iść naprzód. Masz do tego prawo. Zawsze pamiętaj że!
4. Zaakceptuj, że twój narcystyczny rodzic sprawi, że wszystko będzie trudniejsze
Pamiętaj, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że rodzice przez jakiś czas nie szanują twojego pragnienia. Dzieje się tak dlatego, że narcyści często postrzegają swoje dzieci jako przedłużenie siebie, a nie ludzi z ich własnymi potrzebami.Mogą próbować cię ukarać, bojkotować lub szantażować za twoją decyzję. Kiedy już ustalisz swoje granice, nie przesuwaj ich. Nie poddawaj się łajaniu, groźbom, oskarżeniom ani żadnej innej formie manipulacji.
5. Nie obwiniaj się
Dzieci narcystycznych rodziców zwykle mają długą historię obwiniania się, odczuwają strach jako najbardziej aktualną emocję w ich życiu i mają poczucie, że są „wadliwe”. Dzieje się tak dlatego, że w swoich narcystycznych rodzinach byli bardzo zmanipulowani, aby czuć się w ten sposób, zinternalizowali te uczucia i jako dorośli powtarzają je, dopóki nie rozpoczną terapii.Narcystyczni rodzice są bardzo dobrzy w rzucaniu się lub płaczem, gdy ich dzieci wyrażają własne potrzeby, ucząc je wskazywania na siebie, gdy czują się zranione, samotne lub zły z powodu przemocy. Z kolei dzieci myślą: „Jestem zbyt wymagająca, bardzo wrażliwa, skrajnie samolubna”.
Teraz, gdy jesteś dorosły, ważne jest, abyś uwolnił się od poczucia winy i uznał, że zachowanie twojej narcystycznej rodziny było bardzo toksyczne i szkodliwe dla ciebie jako dziecka. Wtedy nie mogłeś nic zrobić, byłeś całkowicie zależny od rodziców. Teraz masz moc tworzenia nowego, zdrowszego połączenia dla siebie i do którego masz prawo.
6. Naucz się mówić nie
Dzieci robią to cały czas. W wieku dwóch lat mają odwagę powiedzieć „nie”, gdy są karmione, „nie”, gdy nadchodzi pora snu, „nie”, gdy coś im się nie podoba. Wykrzycz to, powtarzaj, powtarzaj tyle razy, aż przyjdzie ci to naturalnie. A potem powiedz to, kiedy ma to znaczenie. Mów głównie swoim rodzicom, ale także naucz się mówić to, gdy jesteś w pracy i jesteś tym facetem, który ma trzy razy więcej pracy za to, że nie wie, jak powiedzieć „nie”. Powiedz to, gdy znajomi ciągną Cię do szaleństwa, nawet jeśli jesteś zmęczony i chcesz tylko spać. No dalej, powiedz to, najfajniejszą rzeczą jest uświadomienie sobie, że nic złego się nie dzieje, gdy mówisz „nie”.
7. Radzić sobie ze stresem
I nie mówię tylko o okropnych oczekiwaniach, jakie mamy wobec siebie. Dorastanie z narcystycznym rodzicem oznacza życie w stresie: nigdy nie jesteś wystarczająco dobry, mądry, piękny lub kimkolwiek, o czym mówią, że nie jesteś. A to oznacza, że byłeś zestresowany. Ataki paniki, paraliż nocny, koszmary senne, bezsenność, drgawki, depresja, niepokój, twoje ciało osiąga krawędź załamania, gdy osiągniesz dorosłość, więc idź, daj sobie trochę miłości i zaadoptuj wszystko, co sprawi, że porzucisz ten cykl, od jogi do dobra i klasyczna terapia psychologiczna.
8. Nie bój się buntować
Może nie złościłeś się, ponieważ niepokój cię pożerał. Ale prawda jest taka, że poczucie winy jest nieustannym objawem u tych, którzy dorastali z rodzicami-narcystami, zwłaszcza jeśli to była twoja kolej, by być „złotym dzieckiem”. Wciąż pamiętasz, kiedy chciałeś pojechać na wakacje z przyjaciółmi i każdego dnia dzwoniłeś do swojego rodzica, który się molestował, ponieważ poczucie winy sprawiło, że myślałeś, że umrą z twojego „porzucenia” lub wtedy, gdy chciałeś zrobić sobie tatuaż, ale go nie dostałeś bo zdecydowanie, nawet jeśli jesteś dorosły, czujesz, że twoje ciało nie należy do ciebie. To już nie jest droga, ani nigdy więcej.
Teraz nadszedł czas, aby kontynuować i wzniecić mikrobunt. Zdobądź ten tatuaż, jedź na wakacje, gdziekolwiek chcesz. Będą cię obwiniać, czy to zrobisz, czy nie, i wiesz o tym, więc zrób to mimo wszystko.
9. Ich problemy nie są twoje
Dobra, wiem, że to brzmi dość oczywiste, ale jeśli dorastałeś, mając do czynienia z emocjonalnym ciężarem problemów swoich narcystycznych rodziców, nie jest to takie łatwe do zrozumienia. Jeśli twoi rodzice szukają dla ciebie rozwiązań swoich problemów, powiedz im, żeby poszukali terapeuty, że nie dostaniesz ani grosza za ich rozwiązanie.
10. Zmniejsz lub zakończ kontakt
Świnie nie latają. A narcyści się nie zmieniają. I nie, twój przyjaciel, który przyszedł do ciebie z tym kazaniem, że dzięki terapii każdy może się zmienić, nie ma pojęcia, że nawet batalion psychologów nie sprawi, że twoi rodzice przestaną być narcyzami. Więc rób to, co konieczne. Jeśli myślisz, że możesz poradzić sobie z tym, co to znaczy utrzymać ograniczony kontakt (i całe poczucie winy, które będą na ciebie rzucać), zrób to. Jeśli szkody są zbyt duże i nie możesz już dłużej żyć z tą psychologiczną torturą, zakończ kontakt.
kiedy facet nazywa cię piękną
11. Złość się
Dzieci narcyzów mają okropne poczucie winy. Ale gorszy jest wstyd, jaki odczuwamy z powodu wściekłości, ponieważ chociaż wiesz, że twój narcystyczny rodzic dopuścił się niedbalstwa (i przez to byłeś stałą ofiarą jego języka żmijowego), nadal masz wrażenie, że nie masz prawo do gniewu. Załóż, że jesteś zły. Nie jesteś Chrystusem, aby chodzić z obfitym przebaczeniem. Masz pełne prawo być wkurzonym. Uczucie złości jest czymś zupełnie normalnym i o ile nie kierujesz go do innych lub do siebie, jest w porządku, że istnieje. Problemem jest nie odczuwanie tego w sytuacjach przemocy (fizycznej lub psychicznej). Więc idź, powiedz to głośno: JESTEM WŚCIEKŁY!
12. Znajdź sojuszników
Poszukaj ludzi, przyjaciół lub rodziny, którzy mogą Ci pomóc i wesprzeć Cię w tym trudnym doświadczeniu.
13. Znajdź ekspertów
Terapia i poradnictwo są również bardzo pomocne w tym procesie, więc przestań się bać, że to zrobisz. Będziesz zaskoczony, jak to będzie dla ciebie dobre i jak duży postęp przyniesie. W końcu eksperci nazywani są ekspertami od czegoś.
14. Bądź silny
Siła jest jedyną rzeczą, która sprawi, że przejdziesz przez to i odniesiesz sukces, więc trzymaj się jej. Jeśli masz silne nastawienie, wszystko pójdzie po twojej myśli, to wszystko, czego potrzebujesz.
15. Nie poddawaj się
Będą chwile, kiedy poczujesz się pokonany, przygnębiony, bezwartościowy, winny lub będziesz chciał wrócić do swoich starych sposobów, ale jak ze wszystkim, nie poddawaj się. Każdy proces ma swoje wzloty i upadki, więc nie bój się, gdy jeden z nich się pojawi, po prostu wstań i idź dalej, ale nigdy się nie poddawaj!
Powiązany artykuł: 10 ważnych wartości rodzinnych, których należy przestrzegać dla rodziny
Znaczenie wartości rodzinnych w Twoim gospodarstwie domowym
Streszczenie
Jeśli ciągle pozwalasz swojemu narcystycznemu rodzicowi kontrolować cię, manipulować, obwiniać, wyśmiewać... to tak, jakbyś miał otwarte drzwi dla innych ludzi, którzy są tacy jak oni. Jeśli zaczniesz nakładać ograniczenia na swoich rodziców, będzie ci łatwiej robić to z innymi ludźmi w twoim życiu. To będzie początek zmiany, aby nie pozostawać emocjonalnie uwięzioną w obraźliwym dzieciństwie, na które w ogóle nie zasłużyłeś. Dzięki tym wszystkim poradom jesteśmy pewni, że raz na zawsze dotrzesz do miejsca, w którym poczujesz się uprawniony, niezależny i sobą. Możesz to zrobić!
